Een laatste aanraking

Hij was zijn leven lang een buitenstaander. Hij bleef op zoek in het leven, hij worstelde ermee, maar de enige plek waar hij zich echt op zijn gemak voelde was bij zijn ouders.

Sinds een paar maanden had hij zijn eigen appartement.  Hij had de leeftijd om zelfstandig te worden. Zijn ouders vonden het heel spannend, maar het leek best goed te gaan.

Tot dat wat ze al zo vaak gevreesd hadden toch gebeurde.

De politie kwam aan de deur en vertelde dat hij langs het spoor gevonden was.

Wat wilde zijn ouders hem graag nog zien. Wat wilden ze graag afscheid nemen.

Hoewel het ingewikkeld was vonden we een manier om hierin iets te kunnen betekenen. We zorgden dat zijn hand op één plek in de kist bereikbaar was. Verder was de kist van binnen met linnen bespannen.

Zijn moeder kwam elke dag naar het uitvaartcentrum en zat dan tijdenlang naast zijn kist over zijn hand te aaien.

Het heeft haar enorm geholpen om op die manier toch nog afscheid van haar zoon te kunnen nemen.

Op de dag van de uitvaart stak iedereen in stilte een kaarsje bij hem aan. En toen alle kaarsen branden was de overgang van de stilte naar de muziek wel heel groot toen Metallica door de aula schalde.. muziek die vertelde over de strijd, zijn strijd, met het leven.

Denk je aan zelfdoding? We zijn er voor je. Je kunt met ons geheel anoniem bellen of chatten. Bel gratis 0800-0113