René had een moeilijke start. Complicaties bij de bevalling zorgden er voor dat hij verstandelijk beperkt was. En zijn levensverwachting was laag.
René was enig kind en zijn ouders zorgden er voor dat hij niets tekort kwam.
Hij groeide op als een vrolijke man die graag in de belangstelling stond. In zijn omgeving was hij een bekende verschijning. Maakte graag een praatje, onthield alles wat je hem vertelde en was oprecht geïnteresseerd.
Bij de kringloop kocht hij graag opvallende accessoires. Petten, hoedjes, armbanden etc.
Zijn familie zorgde ervoor dat het binnen de perken bleef en waakte over zijn budget.
Van de één op de andere dag was het afgelopen. René was 67 en had ook last van heftige epilepsie. Na een aanval was hij ineens weg.
De hele week was het een komen en gaan in zijn kamer van mensen die afscheid van hem namen. Wat was hij geliefd. Iedereen vertelde over zijn aanstekelijke vrolijkheid.
In het tehuis waar hij woonde zat de zaal vol mensen toen hij herdacht werd. Er werd piano gespeeld door een medebewoner en enthousiast gezongen. Ik kende de meeste nog wel van vroeger en zong lekker mee.
In de stralende zon reed de rouwauto weg richting de achterhoek. Terug naar zijn roots. We zwaaiden hem uit. Wat zal hij gemist worden.
댓글